غروب

درگوشه ی آسمان آبی خیالم

با تارتار مژه های خیالت

خورشیدی رسم نمودم

تا سرمای انجماد عشق وجودم

با گرمی و التهاب احساست ذوب گردد

اما

تو همیشه غروب بودی !